Geplaatst op

Meer kleur in je leven

Iemand die mij een beetje kent weet dat ik graag vooruit wil, nieuwe dingen wil ontdekken, een enorme honger heb naar kennis in de breedte. En in alle eerlijkheid: daar niet mee bezig zijn is gewoon geen optie.

Ik ben Fonkelveer destijds gestart vanuit de drive om mensen te helpen, hen te inspireren om actief te bewegen naar een leven vol kleur nl. een leven dat bij hen past zoals zij dat willen, vol goesting en energie om er voluit voor te gaan.

En ik probeer zelf ook zo te leven: mij niet te(veel) laten leiden door angsten of onzekerheden maar dat is niet evident. Ik ben trots op het pad dat ik de laatste 6 jaar bewust bewandeld heb, de stappen die ik gezet heb. Dat heeft geleid tot bijkomende opleidingen, een nieuwe job, de start van Fonkelveer, nieuwe vrienden en gemiddeld over de tijd veel meer voldoening in mijn leven. Maar tegelijkertijd ben ik nog ver van wat ik wil bereiken en waar ik wil staan. Het is een pad dat constant in beweging is onder invloed van alles wat er gebeurt in mijn omgeving. De ene keer lijkt het vanzelf te gaan en de andere keer voelt het als vechten om te plaatse te blijven trappelen. Ik heb leren aanvaarden dat het belangrijk is om in stappen te werken en naargelang wat mogelijk is verder te gaan, maar als het nodig is ook mild moet zijn voor mezelf wanneer het niet loopt zoals ik het wil.

Met de lockdown die nu versoepelt, de kinderen die al ièts zelfstandiger worden wat meer mentale ruimte geeft en de kennis, skills en ervaringen die ik de laatste jaren opgedaan heb, voel ik dat het nu weer even tijd is voor een versnelling hoger.

KernTalenten – weten wat je energie geeft

In het hart van Fonkelveer staan de KernTalenten. Via zo’n analyse krijg je handvaten om na te gaan wat jou energie geeft en wat je best kan vermijden. Het is een kader om jouw realiteit te gaan bekijken en analyseren zodat je kan bepalen wat je best kan behouden, vervangen of waar je best naar een partner-in-crime kan zoeken om jou te ondersteunen in bepaalde delen.

Zeker in de context van loopbaanbegeleiding heb ik hier al mooie resultaten gezien van mensen die een nieuwe job vinden die veel beter aansluit bij wat ze willen en daardoor een stuk meer energie hebben en gelukkiger zijn.

Maar soms heb ik het gevoel dat de kennis van wat hen energie geeft op zich niet voldoende was om grote veranderingen te triggeren. De KernTalenten verdwijnen dan in de spreekwoordelijke schuif zonder dat er iets mee gebeurt. Ze weten misschien wel wat ze zouden moeten doen maar slagen er niet in om te starten of het vol te houden zodat er uiteindelijk weinig verandert. Ze gaan dan verder op automatische piloot en besluiten de nood die ze voelden los te laten. Dit gaat zo door tot een of andere (persoonlijke) crisis hen halt toeroept en er toch iets verandert (als dat al gebeurt). Toch wel zonde.

Overgaan tot actie

Ik besef dat leven op automatische piloot gemakkelijker is maar kan je daarmee jouw potentieel waarmaken? Kan je daarmee het verschil maken? Maak je jezelf daarmee trots?

Je hebt maar één leven en elke minuut die voorbij is komt niet meer terug.

Dus is de boodschap om je leven in handen te nemen en stap voor stap te bouwen naar het leven dat je wil, waar je van droomt. Er bestaat geen lamp van Aladin waardoor we een wens kunnen doen om ons leven in één keer te veranderen en voor de meesten onder ons zorgen de lottobiljetjes ook niet voor de grote winst, dus we moeten het zelf gaan doen.

Het allermoeilijkste is om in beweging te komen en de eerste stappen te zetten. Afhankelijk wat er op ons pad komt kan het zijn dat we vertragen of net versnellen, onze koers corrigeren en de bestemming lichtjes aanpassen en dat is allemaal ok. Zolang we maar in beweging blijven!

Een mooie metafoor hierbij is zo’n draaimolen in de speeltuin. Als je zoon of dochter vraagt om hen te laten draaien, ja dan zijn er twee opties ofwel duwen of trekken. Bij de start vraagt het veel kracht om vanuit stilstand de draaimolen in gang te krijgen. Het is pas wanneer de draaimolen op volle toeren draait dat je gewoon nu en dan wat moet bijduwen en dan lijkt alles vanzelf te lopen.

En eigenlijk is dat niet zo verschillend met ons leven en willen we dat daar ook graag. Stap voor stap snelheid opbouwen tot het minder energie kost om die stappen te blijven zetten. Tot we in een routine zitten die ons ondersteunt in wat we willen bereiken en we niet langer moeten nadenken welke stappen we moeten nemen, hoe mooi klinkt dat…

Een ding is zeker: veranderen is niet gemakkelijk maar als je niet start dan zal er niets gebeuren..

Meer kleur in je leven – je visie bepalen en actie ondernemen

Omdat de KernTalenten alleen niet voldoende lijken te zijn om echte verandering te starten, ben ik vorig jaar beginnen werken aan een traject om mensen in beweging te krijgen. Tot nu toe was dat vooral achter de schermen met try-outs in beperkte groep maar daar komt nu verandering in.

In augustus wil ik starten met een eerste kleine groep van 5-6 personen. Het plan is om jou gedurende 6 weken te ondersteunen in het scherpstellen van een persoonlijke missie/visie, daarbij een actieplan te bepalen en je doelen in habits te gieten. We gaan dit doen via een combinatie van online workshops en 1-1 coachings naast dagelijkse berichten die jou doorheen het traject leiden.

Wil je meer weten over het traject en misschien zelfs deel uit maken van deze eerste kleine groep? Kijk dan hier op mijn website voor meer info en je in te schrijven..

Geplaatst op

Een andere realiteit

Ondertussen zijn we 13 weken ver in deze corona-periode, wie had dit ooit kunnen denken. Weken met fulltime thuiswerk en een agenda vol digitale meetings, kinderen 24/7 thuis met preteaching op de agenda, aanschuiven bij de winkels en mondmaskers nu standaard in de handtas en vooral het verbod op activiteiten buitenshuis van de horeca tot zelfs speelpleintjes die gesloten waren. Impressionant hoe een onzichtbaar klein stekelig virusje op enkele maanden tijd de hele wereld binnengesloten krijgt.

De belevenissen van de laatste weken zijn enorm verschillend geweest. Misschien kwam er bij jou een zee van tijd vrij omdat je agenda nu ineens leeg was en je eindelijk die todo-lijst hebt kunnen afwerken (op die laatste punten na waar je echt geen zin in had). Of misschien bleef er net helemaal geen tijd meer over door de combinatie thuiswerk met de kinderen of ben je zelfs blijven werken als een van de essentiële beroepen.

Ongeacht het scenario, ongeacht of we het bewust gedaan hebben maar deze maanden hebben we ons leven vanuit een ander perspectief kunnen bekijken, leren beseffen wat we als vanzelfsprekend aanzien en vooral wat we essentieel vinden in ons leven.

“Een andere realiteit” verder lezen
Geplaatst op

Covey – Om dan weer samen te komen (II)

Mijn vorige blog ging over de eerste 3 habits van het boek ‘The 7 Habits of effective people’ van Stephen Covey waar het gaat over streven naar onafhankelijkheid. En vandaag wil ik het hebben over de laatse 4 habits.

Van onafhankelijkheid naar wederzijdse afhankelijkheid

Eens je je leven zelf steeds meer in handen neemt, kan je gaan focussen op de interactie met anderen en gaan streven naar synergie. Want niemand is gemaakt om alleen te leven en iedereen heeft nood aan betekenisvolle relaties. Alleen moet je zelf eerst rechtop in je schoenen staan voor je de hand kan schudden van anderen.

Habit 4 – Think win-win

Covey geeft aan dat er verschillende mogelijkheden zijn waarop mensen zich van elkaar kunnen verhouden (mindset van winnen naar verliezen) en dat we er het meeste uithalen wanneer beide partijen op zoek gaan naar die optie waar iedereen wel bij vaart: niemand die verliest, enkel winnaars. Ook geen compromis, maar wat hij noemt Win-Win. Hij heeft het hier over een mindset van overvloed nl. dat je eerst moet geloven dat er meerdere winnaars mogelijk zijn en een competitief gevecht vanuit schaarste niet nodig is. Die mindset van overvloed gaat over communicatie, over vertrouwen, over samenwerken.

Een van de meest sprekende concepten uit het boek is de emotionele bankrekening. Een concept waar je stortingen in vertrouwen (ipv. geld) kan doen door mensen te helpen, door echt te luisteren, door jezelf te zijn, door open en transparant te communiceren (ook al ben je niet akkoord). Tegelijkertijd kunnen bepaalde acties die je doet ook datzelfde vertrouwen schaden, en dus opnames zijn van het totaal. Vandaar de benaming bankrekening met stortingen en opnames van vertrouwen.

Alleen zit er een belangrijk addertje onder het gras.

Je moet goed weten wat die persoon als een storting aanziet en wat als een opname, want dat is uiteindelijk iets heel individueel. Het is duidelijk dat jouw beloftes niet nakomen of niet eerlijk zijn of onvriendelijk zijn als een opname zal gelden. Maar soms is dat niet zo transparant. Je kan iets doen vanuit een positieve intentie, maar dat toch nog steeds als een opname aanzien wordt.

Denk maar aan de man die de rekening betaalt bij een eerste date. Voor de ene vrouw is dat een echte gentlemen die tenminste nog respect heeft voor de dames (en dus een storting maakt), maar voor een andere vrouw kan dat aanvoelen alsof er geen gelijkheid is (en dus een opname betekenen).  Zo simpel is het dus niet.

Neem eens een persoon in gedachten waarmee het wat stroef loopt. Waarbij je objectief niets kan benoemen dat misgaat. Waar op de oppervlakte alles ok is, maar het toch niet zo aanvoelt. Bekijk dan eens de laatste maanden in het licht van jullie emotionele bankrekening:

  • Waar/wanneer heeft die persoon stortingen in vertrouwen gedaan?
  • Waar/wanneer heeft die persoon opnames van dat vertrouwen gedaan?
  • En wat is nu de huidige balans?
  • Anderzijds waar/wanneer heb jij stortingen in vertrouwen gedaan? En heb je ook gemerkt dat die acties als een storting aanzien werden? Of is dat niet zeker?
  • Waar/wanneer heb jij opnames van het vertrouwen nodig gehad? En hoe groot was de impact hiervan (en heb je voldoende compenserende stortingen gedaan?)
  • Dus wat denk je dat jouw huidige balans bij die persoon is?

Mij heeft het in elk geval al wel geholpen om bepaalde zaken in perspectief te zetten. Een baas die het gevoel heeft dat zijn werknemer geen verantwoordelijkheid neemt en de werknemer die er van overtuigd is dat de baas niet ziet hoezeer hij zijn best doet. Een collega die zijn best doet om attent te zijn maar waarvan de andere op zoek gaat naar de achterliggende reden omdat in het verleden leugentjes om bestwil dat vertrouwen beschadigd hebben.

Volgens mij zijn volgende tips over feedback hier ook van toepassing:

  • Blijf trouw aan jezelf, zeg de waarheid. Pas eventueel je stijl van communiceren aan afhankelijk van wie je voor jou hebt (verhalend/to-the-point/gedetailleerd/empathisch) maar de boodschap zelf zou niet mogen wijzigen.
  • Maak regelmatig stortingen in de relatie (want dat creëert wat reserve voor de eventuele miscommunicatie op een later moment).
  • Bekijk de situatie ook vanuit de schoenen van de andere (dat is eigenlijk de volgende habit, maar goed – ze is dan ook belangrijk voor de emotionele bankrekening).

Rond het topic van vertrouwen vertelt Covey een persoonlijk verhaal over zijn zoon met als doel om de tuin te verzorgen. Hier gaat het over weerstaan om in te grijpen, maar vertrouwen te hebben en te bouwen naar de lange termijn, want wat als het wel lukt?  Je kan dit zien in dit prachtig filmpje Green and clean. 

Habit 5 – Seek First to Understand, Then to Be Understood

Eerst begrijpen en dan begrepen worden, betekent dat we eerst proberen om zelf de andere persoon volledig te begrijpen voordat we zelf onze mening geven. Vaak luisteren we om te antwoorden op een vraag, zonder echt met volle aandacht te luisteren naar de boodschap achter de woorden.

Vorig jaar op mijn eerste opleidingsdag ‘Inspirerend coaching’ bij Jef Clement had ik initieel last om te luisteren naar de verhalen van anderen. Ik was zo hard bezig met welke ‘juiste’ vraag ik nadien moest stellen om tot het doel van het gesprek te geraken – er waren heel wat deelnemers met meer ervaring en ik voelde me deels geïntimideerd. Ik wou dus extra mijn best doen. Maar eigenlijk had dat net een averechts effect en ik was niet zeker of ik alles goed en volledig gehoord had. Eens ik dat kon loslaten, mezelf kon blijven en gewoon nieuwsgierig kon zijn naar het verhaal, kwamen de ‘juiste’ vragen vanzelf en kreeg ik als feedback ze het heel fijn vonden dat ik zo aandachtig aan het luisteren was.

De volgende uitdaging was/is nog steeds dat ik graag zelf ook iets vertel en het dus best lastig vind om enkel te luisteren zonder mijn mening te zeggen/een oplossing te geven. En tijdens de ‘7 habits’ training leerde ik hier het concept van de Talking Stick kennen, waarbij enkel de persoon die de stick vastheeft mag praten en deze kan vasthouden tot hij/zij het gevoel heeft alles gezegd te hebben dat er gezegd moet worden en zich begrepen voelt. Nadien wordt de stick doorgegeven en kan iemand anders zijn/haar kant van het verhaal toelichten zodat uiteindelijk iedereen gehoord en begrepen kan worden voor er een beslissing genomen wordt. Eigenlijk echt een zalig concept, misschien zouden we dit meer moeten gebruiken binnen relaties, binnen een huwelijk of een gezin, om connectie te maken over dat wat echt telt.

Habit 6 – Synergize

Synergie is het ultieme doel. Het ontstaat als alle habits samenwerken nl. als je zelf verantwoordelijkheid neemt, weet wat je wil, als je kan/wil luisteren naar de andere en samen tot de beste oplossing wil komen. Als we synergie creëren dan is het geheel groter dan de optelsom van de delen, één plus één is drie of meer.

Iedereen is uniek want iedereen heeft een unieke combinatie van achtergrond, ervaringen, kennis, middelen en zal dus ook naar de dingen kijken door een heel specifieke bril. Hoewel dat ervoor zorgt dat communicatie en samenwerken niet noodzakelijkerwijze vanzelf gaat, zal het er ook voor zorgen dat, áls je er in slaagt om elkaar te begrijpen en respecteren, de resultaten groots kunnen zijn.

Ik ben de laatste jaren in contact gekomen met mensen uit een andere achtergrond die compleet anders denken en dat is zo verrijkend geweest! Het is pas wanneer je bewust gaat zien dat iedereen anders is, dat je van elkaar kan leren (al is het hoe zij de dingen op hun manier bekijken, zonder dat je akkoord hoeft te gaan met wat ze zeggen/doen). Ook binnen bedrijven is dit het ultieme doel, alle collega’s over de departementen heen samenbrengen naar één gemeenschappelijk doel, geen silo’s meer, geen paraplugedrag meer, maar iedereen die constructief luistert en zijn best doet om samen het doel te bereiken. Dat is de theorie, het doel om naar te streven. En nee, op grote schaal heb ik dat zelf nog niet meegemaakt, maar gewoon al betekenisvolle gesprekken met andere mensen met nieuwe inzichten, nieuwe samenwerkingen die energie geven, mastermind groepen waar we elkaar ondersteunen .. dat is waar het om draait!

Dat proeft naar meer, veel meer…

Habit 7 – Sharpen the Saw

Een man liep door het bos, genietend van de rust en de natuur. Verder lopend werd de stilte echter verstoord door het geluid van een zaag. Hij ging op zoek naar wie er midden in het bos aan het werk was en vond en zag een bezwete man die woest een zaag heen en weer bewoog. Het zagen ging echter zeer langzaam. Nu was de wandelaar geen technicus, maar hij zag desondanks toch waarom het werk niet vorderde: de zaag was bot. Hij wees de man daarop. De houthakker antwoordde echter dat hij geen tijd had om de zaag te slijpen. ‘Ziet u,’ zei de man blij een reden te hebben om even te pauzeren, ‘ik moet nog veel meer bomen omzagen,  voor slijpen van mijn zaag heb ik dus echt geen tijd.’”

Zoals je uit het verhaal kan lezen gaat deze laatste habit over het belangrijke aspect om niet te vergeten voor onszelf te zorgen.

Vaak verliezen we onszelf in de ratrace van het dagelijks leven en lopen we gewoon mee met de stroom (tot we niet meer kunnen). We hebben geen tijd om gezond te koken, om te gaan sporten, om creatief bezig te zijn, om dat boek eindelijk uit te lezen.. Maar de vraag is wat is het meest effectief?

Heb je het boek al gelezen (/of wil je het boek zelf lezen) en wil je samen met mij en enkele anderen kijken wat we hieruit kunnen leren en hoe we dit in de praktijk kunnen brengen?  Ik organiseer graag twee avonden in Mechelen waar ik graag met jou van gedachten wil wisselen.

Dinsdag 27/8 @ 19u  in Mechelen over de eerste 3 habits

Donderdag 5/9 @ 19u in Mechelen over de laatste 4 habits

Schrijf je in via annelies@fonkelveer.be voor 20/8, geef je verwachtingen mee en dan gaan we daar dieper op in en nemen we samen ons leven in handen.

Geplaatst op

Covey – Eerst op weg naar onafhankelijkheid (I)

Vorige keer zei ik het al, ik ben weer volledig in de ban van Covey, dus laten we het ook eens over de inhoud van het boek ‘The 7 habits of effective people’ van Stephen Covey hebben. En misschien kan ik jullie wel inspireren om het boek op jouw lijst van ‘end of summer reads’ te zetten.

Jouw bril op het leven

Stephen Covey heeft het over persoonlijk leiderschap, of hoe je je leven in handen kan nemen en succesvol kan zijn op de lange termijn, hoe je effectief te werk kan gaan en jouw doelen kan bereiken. En om daar te geraken heeft hij 7 eigenschappen gedefinieerd.

Voila mysterie opgelost…

Alleen is dit geen lijstje van ‘doe dit en dan gaat alles vanzelf’. Het is een lijstje die zegt dat je aan jezelf moet werken van binnen naar buiten, vanuit jouw persoonlijkheid en je eigen kern naar interactie met de omgeving.

Ik wil starten met een belangrijk begrip wat Covey paradigma’s noemt of patronen & referentiekaders. We zouden het kunnen vergelijken met de bril waardoor we kijken, die we doorheen ons leven hebben samengesteld op basis van onze eigen ervaringen, waarden en overtuigingen. Het is deze bril die kleurt hoe we de dingen zien, wat we doen en uiteindelijk als resultaat zullen krijgen.

Want het is belangrijk in gedachten te houden dat iedereen anders is, iedereen is uniek met een eigen combinatie van sterke (Kern)Talenten, competenties en ervaringen tot op dat bepaald moment. Niemand denkt op exact dezelfde manier als jij dat doet – nee, echt niemand!

Die bril waardoor we kijken is ons venster op de wereld en het geeft weer hoe wij denken en eigenlijk ook hoe we willen dat de zaken gebeuren. Maar wat als de mensen rondom ons diezelfde realiteit anders inschatten en anders willen vormen. Wat als de zaken niet lopen zoals je zou willen, de anderen niet begrijpen wat we bedoelen en frustraties naar boven komen? Want geef nu toe, dat is toch vaak de realiteit? Moest iedereen hetzelfde denken en willen dan zou het gemakkelijk zijn (maar ook extreem saai denk ik  – in elk geval het zal nooit gebeuren).

Dus is jouw leven nog niet zoals je het wil, dan moeten we onze bril eens onder de loep leggen. Hebben we de laatste nieuwe bril opgezet (of even terug gevallen in een oude gewoonte van vroeger), is hij nog van de juiste sterkte (zodat we ons doel nog scherp zien), zijn er geen vlekken (die overzicht lastig maken), en past hij ons nog nu we ouder worden (en misschien iets anders willen)?

Van afhankelijkheid naar onafhankelijkheid

In die optiek wil Stephen Covey ons meegeven dat je moet gaan werken aan de basis, aan jezelf, jouw wortels, jouw karakter om een fundering te zetten die sterk staat ongeacht wat de toekomst geeft. We hebben het hier over authenticiteit als een kracht. En dat aan de hand van 7 habits, waarvan de eerste drie jou brengen naar ‘onafhankelijkheid’.

Laten we die eerste drie eens overlopen…

Habit 1 – Be proactive

Proactiviteit gaat hier over hoe wij zelf verantwoordelijk zijn voor onze levens. Hoe reactieve mensen altijd een excuus hebben waarom iets niet lukt of hun leven niet loopt zoals ze zelf willen en dat het nooit hun eigen fout is, eigenlijk altijd de schuld van een ander of de omgeving. Daarentegen proactieve mensen ondernemen stappen om dat wat niet loopt zoals ze willen, zelf onder handen te nemen, en op die manier steeds meer te evolueren in de richting die ze uit willen gaan.

Hier introduceert Covey het concept van de Cirkel van invloed/betrokkenheid. Het gaat erom je te focussen op dat wat je zelf kan veranderen (= de cirkel van invloed), en te proberen om de andere zaken (= de cirkel van betrokkenheid) los te laten want je kan ze toch niet veranderen.

Dit lijkt eenvoudig in woorden, maar zo simpel is dat niet in de realiteit. In drukke periodes (vaak met weinig slaap, ongezonde voeding, veel werk of stress) kom je soms in een draaikolk terecht van frustratie, over hoe de zaken niet lopen zoals je zelf wil dat ze lopen. En dan is het een kwestie van boven water te komen, adem te nemen en vanop afstand te observeren hoe alles in elkaar zit – die spreekwoordelijke vlieg aan het plafond te zijn. Want dat is net wat dit concept meegeeft: pauzeren en tijd nemen om te kijken. Ok dat is de situatie, aan dat deel kan ik niets veranderen maar wat kan ik dan wel doen?

Lukt het jou al om te pauzeren voor je reageert en je focus te leggen op wat je wel kan veranderen?

Habit 2 – Begin with the end in mind

Begin met het einde in gedachten gaat over hoe alles ‘twee creaties’ heeft en je enkel door je eigen levensdoelen te bepalen zelf richting kan geven aan jouw leven. Je kan dit vergelijken met een huis bouwen: eerst ga je rondkijken bij de anderen, en nadenken over wat je allemaal wil, om dan samen met een architect een bouwplan te maken van het huis (= de eerste creatie). Nadien zal de architect of aannemer een bouwploeg aansturen om het huis te maken (= tweede creatie) zoals het op het plan staat, nl. de realiteit van wat jij wil. Moest je het eerste deel met de architect overslaan, dan is de kans klein dat jouw huis er zal uitzien zoals jij het wil.

Met andere woorden als je zelf geen plan voor ogen hebt, zal je meevolgen met de stroom en uiteindelijk het plan van een ander gaan leven. Bronnie Ware heeft jaren geleden een artikel/boek geschreven over waar mensen op hun sterfbed spijt van hadden en dan was geen van de antwoorden: ik wou dat ik harder gewerkt had, nog 20 extra status reports gemaakt had of 5 levels hoger geraakt was in Pokemon GO. Nee, dat gaat over heel andere zaken nl. over je eigen plan opstellen en je leven niet leven volgens de verwachtingen van anderen.

Bedenk dus eerst zelf wat je in je leven wil bereiken en zet dit om in actie. Covey geeft de aanzet voor het opstellen van een persoonlijke missie aan de hand van een rollenoefening die dan kan gaan dienen als kompas bij de beslissingen die je moet maken. Verder geeft het boek niet echt veel praktische tips over hoe dat te doen, maar de urgentie dat het nodig is om het te gaan bepalen is hiermee wel duidelijk.

Ik ben zelf ook weer door zo’n cyclus aan het gaan waar ik mijn missie/visie verder verfijn en een volgende focus vastleg. Want ik voel nu al dat ik met elke iteratie blij ben met de stappen die ik gezet heb en aan het zetten ben. Deze keer probeer ik het dagdagelijkse aspect van die visie aan te pakken, om ook binnen de kleine dingen in het leven meer in lijn te blijven met mijn doel.

Weet jij al waar je naartoe wil? Of welk deel van je leven je eerst wil aanpakken..

Habit 3 – First things first

Daar waar habit 2 gaat over de eerste creatie, nl. wat wil ik in het leven, is habit 3 de tweede creatie nl. dat doel omzetten in actie en tijd maken voor de belangrijke zaken.  Het gaat om het vermogen je tijd te organiseren om de meest belangrijke dingen heen. Covey legt hierbij de tijdmatrix uit waarin hij een onderscheid maakt tussen belangrijke en dringende zaken.

Het dagdagelijks leven gaat zo snel, en het is zo gemakkelijk om je te laten meeslepen in de triggers die voorbijkomen maar die eigenlijk niets bijbrengen aan jouw levensdoel. Je moet maar eens een app op jouw smartphone installeren die monitort waar je je tijd aan besteedt, dan merk je dat er heel wat tijd verloren gaat aan niet-belangrijke zaken en/of niet-dringende zaken. Het vergt karakter en planning om ervoor te zorgen dat er tijd én energie overblijft voor de belangrijke zaken, zoals de grote olifanten op jouw werk, inchecken met jouw collega’s maar ook zelfreflectie over waar je nu staat en naartoe wil, quality-time met de kinderen, rust voor jezelf of sporten om te herladen voor een nieuwe week.

Overwinningen op jezelf

Covey noemt deze eerste 3 habits de overwinningen op jezelf, omdat je eerst zelf je leven in handen moet nemen voor je jouw omgeving mee kan nemen. Omdat je eerst voldoende sterk in je schoenen moet staan om te gaan interageren met jouw omgeving. In de volgende post overloop ik de volgende 4 habits nl. de overwinningen op de omgeving.

Maar wat met het praktische hiervan?

Hoewel het boek nu al een grote impact heeft gehad in mijn leven, moet ik toegeven dat ik ook met vragen zit over hoe die theorie verder te gaan uitvoeren. Hoe kan je nu die 7 habits dagdagelijks verweven in je leven? Hoe slaag je erin om gewoontes zo op te bouwen dat je steeds meer richting de 7 habits evolueert?

Heb je het boek al gelezen (/of wil je het boek zelf lezen) en wil je samen met mij en enkele anderen kijken wat we hieruit kunnen leren en hoe we dit in de praktijk kunnen brengen?  Ik organiseer graag twee avonden (ergens regio Mechelen) waar ik graag met jou van gedachten wil wisselen.

Dinsdag 27/8 over de eerste 3 habits

Donderdag 5/9 over de laatste 4 habits

Schrijf je in via annelies@fonkelveer.be voor 20/8, geef je verwachtingen mee en dan gaan we daar dieper op in en nemen we samen ons leven in handen.

Geplaatst op

Hoe een boek mij het lef gaf om belangrijke beslissingen te nemen.

Je leven in handen nemen

Zes jaar geleden ging ik door een pittige periode. Als kersverse moeder en perfectionist zaten er ineens heel veel aapjes op mijn schouders. Een aapje met verwachtingen rond het werk, eentje voor mijn zoontje, eentje voor mijn man, nog een voor het huishouden, nog eentje voor de perfecte momenten met vrienden en familie en voor hobby’s had ik toen al geen tijd meer – oef – of was dat net iets dat ik er ook nog moest inpassen? Een tijd van ‘moeten’, dat is duidelijk.

Ik ben rond die periode opnieuw beginnen lezen, maar dan voor het eerst vooral uit de non-fictie categorie rond zelfkennis, rond persoonlijk leiderschap en creativiteit want daar had ik zo’n nood aan, een honger naar kennis die sindsdien niet meer is weggegaan. En zo ben ik ook dit pareltje tegengekomen nl. het boek ‘De 7 eigenschappen van effectief leiderschap’ van Stephen Covey.

Houvast om Zelf mijn leven in handen te nemen

Het boek gaat over hoe je jouw leven in handen kan nemen aan de hand van 7 ‘habits’. Het gaat over proactief zijn en focussen op waar je wel invloed op hebt, over een visie formuleren en die als richtlijn gebruiken voor jouw beslissingen, over tijd maken om zelf te beslissen en je niet te laten leiden door de stroom rondom ons. Het gaat over aandacht geven aan jouw omgeving, luisteren naar de echte boodschap en gaan voor synergie met een win-win in gedachten.

Voor mij is het een houvast, een kader om mijn leven zelf te bepalen.. of toch te proberen want daar gaat het om, echt jouw best doen is genoeg… perfectie bestaat niet 🙂

Ik probeer sindsdien zoveel mogelijk zelf de volgende stappen in mijn leven te bepalen en bewust te kiezen waar ik naartoe wil of toch op macro-niveau, in de grote beslissingen. Mijn eerste persoonlijk missie die ik toen opstelde was nog heel highlevel en gebaseerd op de rollenoefening uit het boek van Covey. Een oefening die trouwens naar boven bracht dat mijn dagdagelijks leven helemaal niet in lijn was met wat ik wou gaan bereiken, best wel confronterend om te beseffen. Dus was het tijd voor actie..

Ontslag geven en opnieuw gaan studeren

Ik heb al mijn moed bijeengeraapt en ontslag genomen van een job die mij geen energie gaf en besloten om terug te gaan studeren om van richting te veranderen. Ik wou een leven vol kleur gaan leven. Wat dat leven concreet zou gaan worden daar had ik wel nog geen enkel idee van en dat was best wel een ongemakkelijk gevoel maar het voelde juist en mijn persoonlijk codewoord werd sindsdien ‘kleur’.

Ongeveer 2-3 jaar later, in het postgraduaat ‘Innovatief veranderingsmanagement’, kwam ik het boek van Covey weer tegen en bleek dat ik toch weer al veel van de magie kwijt was geraakt in het rad van het dagdagelijks leven (ondertussen als mama van twee kindjes). Dus heb ik opnieuw de tijd genomen om het boek te lezen en de volgende stappen uit te stippelen om weer dichter bij mezelf en mijn doel in het leven te geraken.

Weer gaan werken én op mezelf beginnen

Ik ben sindsdien met een bijberoep als KernTalentanalist gestart onder de naam Fonkelveer, met als hoofdactiviteit KernTalentanalyses om anderen te helpen identificeren wat hen energie geeft.

Daarnaast heb ik gekozen voor de job als consultant bij Effective Business Services binnen Tobania, als hoofdberoep omdat daar niet alleen de klant maar ook de mens centraal staat én omdat de centjes ook belangrijk zijn.

Verder nam ik mij voor om elke 2-3 jaar het boek opnieuw te lezen, om telkens mijn leven weer bij te sturen naar de richting die ik echt wil. Want op een dagdagelijks niveau met twee kleine kinderen bleek dat super moeilijk om dat bewustzijn levendig te houden.

Derde cyclus

Ondertussen zijn we weer meer dan 2 jaar verder en dus tijd om de ‘7 habits’ weer vast te pakken en mijn leven weer eens onder de loop te nemen.

Hoewel ik eind vorig jaar geen tijd had om het boek te lezen (mijn eerste echte piekmomentje bij Fonkelveer – whoehoe –) namen we wel de beslissing om begin dit jaar met het hele gezin op reis naar Nieuw-Zeeland te gaan, op zich ook al een gedurfde beslissing met een 2-jarige en 5-jarige die nooit verder dan de belgische kust gegaan waren. Dus yes, stilaan komt er een automatisme voor de echte beslissingen?

Maar belofte maakt schuld, ook als het maar aan mezelf is, en na onze reis heb ik mij ingeschreven in een training van FranklinCovey rond de ‘7 habits’ om direct naar het volgende level te gaan. Hoewel ik de grote lijnen al wel theoretisch kende was het zeker de nieuwe trigger die ik nodig had, alleen al de resultaten van de 360°feedback survey waren op bepaalde domeinen als perfectionistje  best wel confronterend om te lezen.

Deze training, samen met de rust tijdens onze reis in Nieuw-Zeeland, maakt dat ik weer volledig in de ban ben van Covey en aan een nieuwe golf van zelfreflectie begonnen ben. Maar deze keer vooral gericht op Fonkelveer, en veel concreter en ambitieuzer dan voordien. Ik ben klaar om anderen mee te nemen in dit avontuur, om breder te gaan en te vertrouwen op wat er op mijn pad komt nu ik de deur effectief open zet – ik ben zelf zo benieuwd wat dit gaat geven.

Fonkelveer

Mijn missie binnen Fonkelveer wil ik graag formuleren als ‘Mensen samenbrengen en inspireren om actief meer kleur in hun leven te integreren’ – wat die ‘kleur’ voor hen ook mag zijn. Voor mij is dat deels letterlijk de kleur in ons interieur door tekeningen te maken, kleurrijke kleding te kiezen, steeds meer visueel te gaan werken of creativiteit te gaan exploreren maar tegelijk ook door te kiezen voor vrijheid, uitdagingen, constant blijven bijleren en – een hele lastige – leren genieten van het moment.

Maar misschien betekent ‘kleur’ voor jou wel iets helemaal anders..

Neem jij jouw leven al in handen?

 

Geplaatst op

Ik kan niet tekenen.. en visual thinking.

Op woensdag 25/4 organiseren Nele Van Eyken en mezelf onze eerste sessie rond visual thinking. Beide zijn we er rotsvast van overtuigd dat visualisatie een nog immens onderschatte methodiek is in het professionele leven. Het geeft je de kans om tot de kern door te dringen of net de zaken breder te bekijken. Het kan dienen als methodiek om een boodschap duidelijker over te brengen en tot een consensus te komen. Of gewoon om een brainstorm met jezelf of anderen te faciliteren. Eigenlijk zijn de mogelijkheden oneindig!

Als het zo’n wondermiddel is waarom gebruikt iedereen dat dan nog niet?

Het is eigenlijk een grote stap om van de oude, klassieke manier van werken achter jou te laten en een nieuwe visuelere manier aan te leren. Ik heb een achtergrond van IT-project management met klassieke vergaderingen van oeverloos palaveren over vanalles en nog wat, waar Powerpoints en lange Word-documenten koning en koningin zijn. Lessons learnt bestaan wel maar worden enkel gepland wanneer het project gedaan is en alles al mis gelopen is.

Sinds enkele maanden ben ik scrum master (agile project management) en hoewel ik daar nog een mooie leercurve voor mij heb, heb ik nog geen enkele keer een powerpoint gebruikt, werken we nu elke dag met ons scrum board (een echt post-it walhalla) en vergaderen we rond een white board of flip charts. Uiteraard wil dat op zich niet zeggen dat alles efficiënt verloopt en dat er louter daardoor betere resultaten behaald worden, maar in elk geval komen belangrijke bottlenecks naar boven nog voor het project ten einde is.

Wil jij eens proeven van visual thinking?

Onze avondworkshop geeft jullie de kans om door kleine oefeningen te gaan proeven van enkele vormen van visual thinking:
•  ‘Vision boards’ of beter bekend als mood boards waar je door een collage van foto’s en teksten antwoorden gaat verzamelen op een bepaalde vraag.
• ‘Think with things’ of hoe je door het gebruik van alledaagse objecten tot een conclusie kan komen. Denk maar aan ‘Lego serious play’ dat een specifieke variant op deze methodiek is.
• ‘Visual facilitation’ ofnog hoe eenvoudige visuele structuren en tekenen kan helpen om duidelijkheid te creëren rond een bepaalde vraag.

Vaak komt op dit moment een reactie in de zin van ‘Ik ben niet creatief’ of ‘Ik kan niet tekenen’ dus ik zal je direct geruststellen: ik kan ook niet tekenen – echt! En toch zal ik zelf grotendeels het deel rond ‘tekenen’ op mij nemen want het draait ook niet om mooi tekenen maar gaat over het denkproces dat ontstaat door visual thinking.

Heb je zin om mee te doen op woensdag 25/4? Inschrijven kan via annelies@fonkelveer.be. 

Geplaatst op

Hokjes, kleurtjes, lettertjes, labels…

Twee weken terug was het de tweede keer dat ik een introductie van DISC heb gegeven aan collega’s en ook deze keer was dat eigenlijk echt superleuk. 

Ik ben zeker geen expert in DISC en ik ben eigenlijk allergisch aan hokjesdenken maar tegelijk is de realiteit dat het soms ook handig is om op basis van karikaturen enkele grote lijnen te gaan uitleggen. Tegelijk kan ik het niet laten om te zeggen dat het nog belangrijker is om te beseffen dat elke persoon uniek is met zijn eigen combinaties van karakter, opvoeding, achtergrond, opleiding, ervaringen en past dus per definitie niet in een hokje met nog een andere x% van de bevolking..

Hokjes en kleuren

DISC, Insights, MBTI zijn klassiekers in de bedrijfswereld om te gaan kijken hoe je communicatie in een team kan versterken. Dat kan zijn door een workshop of als deel van een teambuilding maar het doel is vooral om jezelf en de andere te leren inschatten op bepaalde karakteristieken en op die basis beter te gaan communiceren in de toekomst.

Laat ik heel kort DISC even uitleggen: DISC spreekt over vier kleuren/letters m.a.w. de D (rood) staat voor daadkrachtig en direct, de I (geel) voor interactief en inspirerende, de S (groen) voor stabiel en sociaal en tenslotte de C (blauw) voor conformerend en correct.  Wil je meer weten, kijk maar eens even online en je vind enorm veel websites/filmpjes/testjes hierover..

Iedereen heeft kenmerken van elke kleur in zich maar meestal zijn er een of twee kleuren die dominanter naar voren komen. Een uitgebreide DISC assessment geeft veel meer info dan gewoon de basis kenmerken (hoe reageer je in stress situaties, hoe zien andere mensen jou,..) maar zelfs gewoon door het denken in stereotypen kan je hier ook al iets mee doen.  

Bijvoorbeeld bij een manager die eerder naar rood (Daadkrachtig/Dominant) neigt zal jouw boodschap het beste overkomen, als je to-the-point, direct en vol zelfvertrouwen de grote lijnen uitlegt waar het om gaat. Wil je bij hem/haar dus iets gaan voorstellen en is rood niet jouw natuurlijke stijl, bereid je dan goed voor zodat je to-the-point kan gaan vertellen waar het om gaat. 

Anderzijds bij een collega die eerder naar geel (Interactief/Inspirerend) neigt kan je beter jouw boodschap als een verhaal gaan brengen, vol enthousiasme waarom iets zo’n goed idee is. Dit zal veel beter werken dan de to-the-point approach die je voor de manager zou gebruiken.

Labels

Naast vakjes en kleurtjes heb je ook nog labels. Labels zijn vaak zwart/wit en omvatten bepaalde karakteristieken die je wel of niet in jezelf herkent. Denk maar aan labels als hoogsensitief, beelddenker, creatieve generalist, hoogbegaafd, introvert, extravert,..

Net zoals bij de hokjes hierboven, is het ook hier weer belangrijk dat die labels jouw leven niet gaan beheersen maar dat ze jou een soort bril geven om jezelf even te observeren. Ik zie zo vaak situaties waar de labels een leven op zichzelf gaan leiden en als excuus gebruikt worden om bepaalde dingen niet te doen. Dan maakt een label jou passief, terwijl je het ook gewoon actief kan gaan gebruiken om jezelf te gaan benoemen en daarmee aan de slag gaat om jouw leven verder op te bouwen..

Een van de eerste labels die ik voor mezelf bekeken heb is ‘hoogsensitief’. Tijdens het lezen van het boek van Elaine Aron herkende ik zeker delen van mezelf in de omschrijving maar evenzeer ook andere absoluut delen niet.  Misschien ben ik de extraverte variant of gewoon de uitzondering – maar eigenlijk doet dat er niet toe, de label heeft zijn werk gedaan door mij een tijdelijke bril te geven om naar mezelf te kijken en te selecteren welke delen wel bij mij pasten en dat is meer dan genoeg – nu mag die bril weer af.

Zo heb ik de laatste jaren al meerdere brillen opgezet en afgezet om te kijken wie ik ben en wat ik graag doe. Een van de labels die mij nu nog intrigeren zijn die van beelddenker, creatieve generalist of alles in die richting, dus ik weet dat die bril zijn werk nog niet gedaan. Die blijft dan nog even in de schuif liggen om af en toe nog eens naar te kijken.. tot ik heb kunnen doorgronden wat ze voor mij betekenen en dan kan ik weer verder en mag de bril weg.

Maar diepte is ook belangrijk..

Zoals ik in het begin ook zei, ben ik eigenlijk allergisch voor hokjesdenken. Bovenstaande hokjes of labels hebben een hun waarde, en binnen mijn eigen zoektocht heb ik ze ook zeker bekeken maar ze blijven een hokje en op een bepaald moment bots je tegen de rand van dat hokje en moet je dat ook weer loslaten.

Dat is ook de reden waarom ik 200% achter de KernTalenten, omdat je geen label krijgt, omdat geen grenzen zijn, je bent wie je bent – punt. Iedereen heeft zijn eigen combinatie van talenten waardoor iedere persoon uniek is. Nog veel te weinig mensen geloven daarin – dat ze uniek zijn – dat de wereld wel degelijk op hen zit te wachten om hun unieke set van talenten in te zetten. Maar tegelijk is het ook niet gemakkelijk om in jezelf te geloven als je voelt dat jij anders denkt/voelt/doet dan jouw omgeving.

We leven in een maatschappij waar hokjes de norm zijn…

  • Eens je enkele jaren een job doet, wordt het heel moeilijk om over te schakelen – hoewel alle boekjes zeggen dat innovatie net ontstaat door verschillende kennis samen te voegen?
  • Vaders worden nog vaak raar bekeken als ze ouderschapsverlof nemen om bij hun gezin te zijn – hoewel er geen betere spiegel van jezelf is dan veel tijd met je kinderen te spenderen.
  • Intelligentie wordt nog steeds gelijk gesteld met de hoeveelheid kennis en feiten die je kan reproduceren – maar is dat wel een juiste definitie, want wat met mensen die super creatief zijn, snel van denken, een enorm probleem oplossend vermogen hebben..
  • Uiterlijke zaken als een stijl van kapsel of kleding bepalen nog vaak een eerste indruk – alsof iemand in t-shirt en jeans of ‘erger’ met tatoos niet de persoon kan zijn die je zoekt.
  • Laat staan de alle hokjes en percepties rond religie, politiek, nationaliteit,..

Overal zijn er hokjes en het vraagt moed om de hokjes die jou persoonlijk tegenhouden te gaan doorbreken. Maar eerst moet je weten wie je bent, wat je wilt en de hokjes die jou tegenhouden gaan zien – want vaak zijn we zo geconditioneerd dat we ze zelfs niet eens meer zien.

Neem de tijd om jezelf te leren kennen, door hokjes & labels te bekijken maar vergeet vooral ook niet in de diepte te gaan onder die hokjes door. Doe je dit via KernTalenten – super -, doe je dit op een andere manier – even goed, zolang je het maar op jouw manier doet!

Geplaatst op

Waarvoor sta jij met plezier elke morgen op?

Heb jij een duidelijke missie in je leven? Weet je wat je graag doet en waar je goed in bent? Of ben je, net als ik enkele jaren geleden, nog op zoek naar antwoorden op die vragen…

Mama worden was bij mij de trigger om ineens bewust te worden van hoe snel de tijd voorbijraast. Hoe grote stukken van de dag op automatische piloot voorbijgingen. En ik steeds minder energie kon opbrengen voor ‘in mijn ogen nutteloos werk’ – daar zal het enorme slaaptekort wel iets mee te maken hebben. Ik begon mezelf af te vragen wat ik dan wel wou gaan doen, waar ik dan wel energie van kreeg en ook hoe ik mijn kinderen wou gaan opvoeden en welke waarden ik wou meegeven. Een overvloed aan vragen, maar nog geen duidelijke richting en de start van een zoektocht naar mezelf…

‘Zelfkennis is het begin van alle wijsheid’ zeggen ze dan wel eens. Klinkt goed, alleen hoe kom je aan die zelfkennis?

Wel, zo’n zoektocht vraag tijd. Tijd om na te gaan waarom je beslissingen in het verleden genomen hebt. Tijd om te praten met anderen over hoe jij bepaalde dingen vanzelfsprekend vindt en anderen die net uniek aan jou vinden. En tijd om te bepalen waar je naartoe wil gaan.

Ik vergelijk het graag met een ontdekkingsreis waar je nieuwe vrienden ontmoet,  af en toe eens mag meesurfen op de kennis van anderen en bepaalde binnenwegen leert kennen waardoor er vanzelf een glimlach op jouw gezicht verschijnt.

Denk maar aan Frodo van Lord of the Rings, die had ook veel vrienden, de wijsheid van Gandalf, een onzichtbare mantel, een grote dosis moed en 3 enorm lange films nodig om zijn doel te bereiken.

Wat je op weg kan helpen is het vinden van een landkaart of een kader waardoor je de dingen kan gaan bekijken. Er zijn talloze ‘testen’ die je kan doen om op relatief korte tijd dat kader te bepalen – en de KernTalentenmethodiek is daar een van. Van sommigen methodieken kan je kortere online-varianten vinden en laten jou zo al proeven hoe ze in elkaar zitten, voor anderen zoals de KernTalentanalyse is dat niet het geval en is een persoonlijk gesprek de enige manier.

Welke manier je ook kiest, het is vooral belangrijk er een als basis te kiezen die bij je past en de juiste focus heeft. Maar hoe weet je dat nu?

Ik kan uiteraard niet zeggen wat dat voor jou is, ik kan alleen maar zeggen waarom ik 200% achter de KernTalentenmethodiek sta:

  • De neutrale basis: Je kindertijd is een tijd waarin je nog puur jezelf bent en je doet wat je graag doet, vrienden kiest die iets gemeenschappelijk hebben en er maar heel weinig invloed is van je omgeving. Met andere woorden je huidige perceptie van jezelf (die mogelijks aangeleerd is) heeft hier geen invloed op, want we baseren ons op effectief gedrag.
  • Geen hokjes: Er zijn geen hokjes, geen kleuren, geen vergelijkingen met gemiddelden waarin je verdwijnt in de massa. Er is enkel de unieke samenstelling van jouw 23 KernTalenten die zegt wat jouw aard is, waar jouw potentieel en intrinsieke motivatie ligt.

Ken jij jezelf al goed genoeg om te weten welke queeste bij jou past? Misschien bestaan er in realiteit geen kleine hobbits, onzichtbare mantels of wandelende bomen maar in een tijd waar alles steeds sneller gaat en de maatschappij zoveel van ons verwacht, mag je gerust jouw creativiteit gebruiken om jouw persoonlijk doel te bepalen en een plek te vinden in de toekomst.